معنی دسیسه کردن

دسیسه. [دَ سی س َ / س ِ] (از ع، اِ) دسیسه. مکر. حیله. توطئه. فتنه. عداوت. ج، دَسائس، دَسایس. و رجوع به دسیسه شود.
- دسیسه باز؛ حیله باز. مکار. فتنه گر.
- دسیسه بازی، عمل دسیسه باز.
- دسیسه کار، توطئه چین. مکار. فریب کار.
- دسیسه کاری، عمل دسیسه کار.
- دسیسه کردن، توطئه کردن. توطئه چیدن.

Intrigue, Scheme

(دَ س) [ع. دسیسه] (اِ.) حیله و مکر.

(~.) [ع - فا.] (اِمر.) دست زدن به دسیسه های گوناگون برای دست یافتن به هدف.

اثاره، تآمر، عصابه

مکیده، مهرب، موامره، أُحْبُولَه

ماکر

متآمر

Kabal [noun]

Anschlag [noun]

اسباب چینی

پاپوش

مکر،حیله

مکر و حیلۀ پنهانی، کاری که پنهانی و از روی مکر و دشمنی انجام بدهند،

پنهان‌کاری، تبانی، تلبیس، توطئه، دستان، دوزوکلک، فتنه‌انگیزی، فریب، نقشه

آنچه از دشمنی که پنهان شده باشد، مکر و حیله را گویند

413